UDK: 321.7
        316.422
Prethodno priopćenje

Članak predstavlja razradu teorijsko-hipotetičkog okvira u istraživanju problema kolektivnih identiteta u uvjetima tranzicijskog društva. Pri tome autor analizira proces modernizacije društva kao stvarni društveni kontekst u kojem se odvija konstrukcija identiteta. Spomenuti procesi se na posebno složeni način odvijaju upravo u tranzicijskim društvima budući da se tranzicija može shvatiti kao proces raskida s posebnim modelima modernizacije realnog socijalizma i uvođenja modernizacije zapadnog tipa. Nedostatnost stvarnih materijalnih i normativnih pretpostavki za ovaj zaokret zaoštrava pitanje o odnosu tradicije i modernizacije u okviru procesa koji se može pojmiti kao detradicionalizacija društva. Teorijski model unutar kojeg se odvija analiza jest model središta i periferije. Ovaj model autor primjenjuje na situaciju tranzicijskog društva, koje znači uspostavljanje novog središta moći u vidu novostvorene nacionalne države, ali isto tako i uspostavljanje "novih" periferija u smislu mobilizacije zatomljenih kolektivnih identiteta i političke mobilizacije regionalnog tipa. Na temelju teorijske razrade u zaključnom dijelu članka formulirane su temeljne pretpostavke za istraživanje kolektivne identifikacije u periferiji tranzicijskog društva.

Ključne riječi: modernizacija, kolektivni identiteti, detradicionalizacija, tranzicija, periferija.